Dzień Dziecka.

Witajcie,
Dziś rano obudziłam się z myślą, że zapominam o czymś ważnym. Siedziałam chwilę w łóżku i wpatrywałam się w sufit ze skupieniem, gdy nagle przypomniałam sobie o co chodzi.
- Jack! - trzepnęłam męża w głowę, jednak chyba trochę za mocno, bo włosy pokryły mu się szronem i jęknął:
- Ała... co się dzieje, Śnieżynko?
- Dzisiaj Dzień Dziecka! - szepnęłam.
- Zachciało Ci się dzidziusia? - usiadł błyskawicznie z nadzieją.
Przewróciłam oczami.
- Nie, Jack. Ale nie mamy nic dla Lenki. Jej pierwszy Dzień Dziecka!
- Aaa... - opadł na poduszki z powrotem. - Spoko, Elsa. Wyczarujemy jej coś, na pewno się ucieszy.
 Z braku bardziej kreatywnych pomysłów tak też zrobiliśmy.
- Jest cudowna. - ucieszyła się Anna, gdy kładłam Lenie w kołysce śnieżną laleczkę, jakieś cztery godziny później.
Uśmiechnęłam się. Nagle do pokoju wszedł Clint.
- Zorientowałem się, że macie tu jakąś imprezkę. - powiedział podchodząc do kołyski. - Ale słodki bobasek, mam coś dla niego.
- Dla niej... - mruknął Kristoff.
Clint wyjął z kieszeni skórzanego płaszcza maleńką, drewnianą kopię steru i postawił ją na półce.
- Jak dorośnie i zapyta skąd to ma, opowiedzcie jej o niesamowicie przystojnym kapitanie... - zaczął, ale Anna przerwała mu:
- Bardzo dziękujemy. Naprawdę miło z Twojej strony.
Clint ukłonił się z uśmiechem i skierował się do wyjścia. W drzwiach mrugnął do mnie. Jack wytrzeszczył oczy.
- Widziałaś? Co to miało być? - zaczął oskarżycielskim tonem wskazując na drzwi.
- Nie wiem. - odrzekłam po chwili. - Ale było niegroźne. Rozumiesz? Nic się nie stało.
- Elso. - Jack złapał mnie za ramiona. - On z Tobą flir-tu-je. Nie dopuszczę do tego!
Pokręciłam głową. Kristoff podrapał się po podbródku i stwierdził:
- Jack ma rację, ten cały kapitan na Ciebie leci.
- Nie no, błagam. - westchnęłam. - Wcale nie, a nawet jeśli to nie wiem po co skoro wie, że mam męża.
-  Wiesz, Elsuś... - Anna podeszła do nas. - ... nie obraź się, ale on faktycznie chyba próbuje się do Ciebie dobrać. Mam pomysł: postaram się chodzić z Tobą wszędzie, a jak zostaniesz sama - i pewnie wykorzysta sytuację - zaczaję się gdzieś obok żeby jakby co mieć dowód, że go nakryłam.
- Skoro musisz. - westchnęłam.
- Świetny plan. - powiedział Jack. - A jak ten debil coś Ci zrobi...
- Jack... Nic nie zrobi. - pocałowałam go.

- Elsa.