Wszystko zakrył mrok.

Witajcie,
Znów ten śmiech. Mrożący krew w żyłach rechot, tak przerażający, że trudno go sobie wyobrazić lub nawet opisać. Zrobiłam krok do tyłu.
- Uciekaj do zamku. - rzucił Jack przez ramię.
- Nie zostawię Cię. - powiedziałam zdecydowanym tonem.
Spojrzał na mnie i chciał coś powiedzieć, ale wyprzedził go straszny głos, który znałam tak dobrze z koszmarów.
- Jakże uroczo...
Z pomiędzy drzew wyszedł powoli Mrok. Wyglądał tak jak kiedyś, ale jego oczy świeciły złowrogo na żółto jeszcze mocniej, a wokół całej jego postaci unosił się czarny pył. Wpatrywał się we mnie z taką natarczywością, że czułam się jakby przewiercał mnie na wylot.
- Nie masz prawa tu być! Zostaw nas w spokoju! - krzyknął Jack z powrotem przybierając pozycję gotową do ataku.
Czarny Pan zaśmiał się tylko.
- Spokojnie, mam tylko jedną sprawę. Wybaczcie za całe zamieszanie i to śmieszne przedstawienie, ale musiałem porozmawiać z Wami na osobności, a w pałacu... sami wiecie. Tu jakiś strażnik, tu natrętna siostrzyczka...
- Nie mamy o czym rozmawiać. - warknął Jack zasłaniając mnie. - Zjeżdżaj do swojej kryjówki.
- Och, Jack dajże spokój. - Mrok machnął dłonią. - Elso, może Ty masz mi coś do powiedzenia?
Jego oczy zaświeciły niebezpiecznie gdy znów na mnie spojrzał. Jack zasłonił mnie jeszcze bardziej.
- Jak tam Wasz dzidziuś? - spytał Mrok z tajemniczym, szyderczym uśmiechem.
Jack strzelił w niego lodowym strumieniem z laski, on jednak jednym skinieniem rozpłynął się w powietrzu i pojawił tuż za mną. Chciałam się cofnąć, ale poczułam, że nie mogę się ruszyć. Byłam unieruchomiona w miejscu. "Jack!" - chciałam krzyknąć, ale z moich ust nie wydobył się żaden dźwięk. Zobaczyłam jeszcze jak biegnie w moją stronę, a potem wszystko zakrył mrok.



- Elsa.