Suknia (prawie) gotowa.

Witajcie,
Dziś rano Anna znów mnie obudziła.
- Elsa! - krzyknęła mi prosto w twarz. - Obiecałaś! Obiecałaś!!
- Mhm... przepraszam Aniu, dzisiaj to... - mruknęłam. - ...a co obiecałam?
Anna spojrzała na mnie wściekłym wzrokiem.
- Miałyśmy...wybrać...dla...Ciebie...sukienkę! - zaczęła okładając mnie poduszką po każdym słowie. - A Kristoff i Jack od godziny siedzą już nad wielkim szyldem z napisem witającym gości.
Coś mi się nie wydaję, że Jack wstał sam, żeby wziąć się do pracy, ale nie chciałam jeszcze bardziej wkurzać siostry. Zwlekłam się z łóżka i ubrałam sukienkę.
- Więc... jakieś propozycje? - zapytałam uśmiechając się do Ani.
- Tak. - odwzajemniła uśmiech i pociągnęła mnie na dół, a potem na zewnątrz. - Pójdziemy do miasta i kupimy jakiś śliczny materiał. Oczywiście nie obejdzie się też bez welonu na pięć metrów i białych kwiatów, ozdób czy czegoś. Pewnie szukanie zajmie nam cały dzień, bo musimy obejść totalnie każdy stragan. W każdym kupimy najładniejsze rzeczy, a potem wrócimy do zamku i pomożesz mi połączyć to wszystko w całość. A teraz najlepsze - sama dokończysz sukienkę za pomocą swojej mocy, i ma być tak śliczna i olśniewająca, że wszystkich powali, ale nikomu jej nie pokażesz aż do dnia ślubu. Wszyscy będziemy mieć niespodziankę, Jack umrze z zachwytu a poddani będą się gapić i bić brawo przez trzy miesiące.
I wyszczerzyła zęby dumna z siebie. W czasie jej monologu zdążyłyśmy dojść do miasta.
- Cudowny pomysł. - przytuliłam ją. - Dziękuję Ci, Aniu.
- Jeszcze nie dziękuj. - mrugnęła do mnie i pociągnęła do pierwszego straganu. Kupiłyśmy tam kilka par rękawiczek (Anna uznała, że wszystkie są śliczne i, że potem zobaczymy, które będą najbardziej pasować do sukienki), w następnym trochę tkanin  i materiałów i tak przechodziłyśmy powoli z jednego do drugiego.  Wszyscy sprzedawcy uśmiechali się do nas miło, a jeśli były to kobiety, gratulowały mi bardzo, mówiły jak one się cieszą,że będę piękną panną młodą i doradzały najbardziej jak mogły.
- Chodzą słuchy, że Jack Frost - ten królowej przyszły mąż - jest naprawdę seksowny... - zaczęła jedna ze sprzedawczyń. - Ma królowa wielkie szczęście.
- Tak, tak. - powiedziałam i odciągnęłam Annę od stołu z bielizną. - Miłego dnia.
I szybko poszłyśmy dalej.
- Elsa, co ty? - szepnęła Anna. - Tam były super zestawy bielizny... musisz mieć coś na noc poślubną...
- Wiesz, tak sobie pomyślałam... - zaczęłam szybko coś wymyślać. - ...że sama sobie zrobię.
- Świetny pomysł! - klasnęła w dłonie. - Najlepiej z lodu, albo z czegoś, tak wiesz, żeby prześwitywało...
- Dobrze, dobrze. - pociągnęłam ją do następnego straganu.
Gdy zaczęło się ściemniać, miałyśmy już pełne ręce różnych rzeczy. Nagle zza jednego straganu wyszli Kristoff i Jack.
- No, tu jesteście! - ucieszył się Kristoff. - Wszędzie Was szukamy.
- Skończyliście szyld? - zapytała Anka.
- Tak, już dawno. - powiedział Jack. - Schowaliśmy na dole, w tych piwnico-lochach. Co tu macie?
- Mater... - zaczęłam, ale Anka mi przerwała:
- Nic. Pomoglibyście, a nie wypytujecie tylko. - i oddała Kristoff'owi część swojego "bagażu".
Jack pomógł również mi i po chwili wszyscy wróciliśmy do pałacu. Kiedy Kristoff i Jack zanieśli nam wszystko do mojej komnaty, Ania wygoniła ich i powiedziała:
- Dobra. Bierzemy się do roboty.
I tak pracowałyśmy do później nocy z igłą, nitką i odrobiną moich mocy. W końcu stworzyłyśmy piękną suknię, jednak na razie nie będę Wam jej opisywać. Wszystko opiszę dokładnie przy opisywaniu ślubu. Miałyśmy też do niej mnóstwo dodatków i oczywiście buty.
- Chyba skończę ją jutro. - ziewnęłam. - A teraz idźmy lepiej spać.
- Dobrze, ale ukryj ją dobrze. - uśmiechnęła się Anna, przytuliła mnie, rzuciła "Dobranoc!" i wyszła.
Ja odetchnęłam głęboko i usnęłam w ubraniu, prawie od razu.

- Elsa.