Bal halloweenowo-urodzinowy.

Witajcie,
Wczoraj rano Anna wpadła do mojej komnaty chyba przed szóstą rano.
- Elso! On zaraz wróci!! - wrzasnęła.
- Spokojnie, Aniu. - dobrze wiedziałam, że taka sytuacja nastąpi więc wstałam wcześniej i byłam już ubrana.
Jack za to chyba nie zamierzał tego dnia ani na centymetr wychodzić z łóżka, bo gdy tylko Anna wparowała do pokoju ukrył się pod kołdrą udając, że jej krzyk wcale go nie zbudził.
- Nie mogę być spokojna! A jeśli coś jest nie tak? Jak coś zawaliłam?
Uśmiechnęłam się i pokręciłam głową.
- Wszystkie dekoracje są gotowe już od wczoraj. Prezent, jak sama mówiłaś, też masz. Niczym się nie stresuj. W końcu to tylko Kristoff. - powiedziałam.
Ania zaśmiała się krótko.
- Może dla Ciebie to "Tylkokristoff" ale dla mnie... no wiesz. Zależy mi żeby był szczęśliwy.
- Na pewno będzie. - zapewniłam ją. - Ale teraz proszę Cię bardzo, żebyś dała mi chwilkę. Muszę obudzić Śpiącą Królewnę.
- Powodzenia. - uśmiechnęła się i wyszła.
Kilka godzin później (kiedy w końcu udało mi się wywlec Jack'a z łóżka i zmusić go żeby się ubrał) usłyszeliśmy z dołu podniecone krzyki Anny, a po chwili również głos Kristoff'a. Zeszliśmy więc i złożyliśmy mu życzenia.
- Patrzcie jaki przepiękny prezent dostałem do mojej kochanej Ani. - zaśmiał się i pokazał nam wielki, ciemno-czerwony, bawełniany sweter z wyszytym napisem "Własność Ani" na piersi.
- Kreatywne. - uśmiechnęłam się.
- Żeby jakieś brzydkie baby mi nie zabrały mojego słoneczka. - zaszczebiotała Anna i pocałowała Kristoff'a.
Spojrzeliśmy na siebie z Jack'iem wzrokiem "Muszą przy nas...?" i wróciliśmy do sypialni. Wieczorem miał się odbyć bal urodzinowo-halloweenowy, ale nie musieliśmy się już tym martwić, bo dzięki Ani od długiego czasu wszystko było gotowe. Około 16:30 zaczęło się już ściemniać, a Anna przyszła do mnie już przebrana. Miała na sobie piękną, zieloną suknię z brązowo-złotymi dodatkami, a włosy spięła w śliczny koczek, w który wplotła brązową wstążkę.
- Pięknie wyglądasz. - pochwaliłam ją szczerze.
Uśmiechnęła się tylko.
- A ty gdzie masz suknię? Jack już gotowy?
Pokazałam jej gestem, żeby dała mi chwilkę i zapukałam w drzwi łazienki.
- Wystroiłeś się już? - zapytałam.
Anka parsknęła śmiechem.
- Nie. - odparł z łazienki Jack poważnym tonem.
Pokręciłam głową z uśmiechem rozpinając zamek swojej sukienki.
- Hoho, Elsa! - zaśmiała się.
Spojrzałam na nią z uśmiechem i otworzyłam szafę. Wyjęłam jedną suknię i ubrałam ją. Była u góry wąska, podkreślająca talię, na dole szersza, cała srebrno-złota. Do tego włożyłam złocone buty i kolczyki. Po chwili Jack z dumną miną wyszedł z łazienki. Miał na sobie zwykły czarny garnitur ze srebrną przypinką na kształt herbu Arendelle.
- Fantastyczne. - stwierdziła Anna.
Ja pocałowałam go w policzek, po czym zeszliśmy na dół. Kristoff wpadł na nas na korytarzu.
- Goście już się zbierają. - powiedział.
Gdy weszliśmy do sali balowej tłum odwrócił się w naszą stronę i ukłonił lekko. Skinęłam głową i uznałam, że to odpowiedni czas na przemowę. Uniosłam więc na chwilę ręce, żeby wszyscy skupili się na mnie. Gdy już wszystkie twarze zwróciły się w naszą stronę powiedziałam:
- Witajcie kochani! Dziękuję bardzo wszystkim za przybycie!
Wybuchły oklaski. Chciałam powiedzieć coś jeszcze, ale Jack mnie uprzedził:
- Dobrej zabawy!!
Wszyscy zaśmiali się serdecznie, orkiestra zaczęła grać i goście zerwali się do tańca. Spojrzałam na Jack'a.
- No co? - uśmiechnął się.
- Wydawało mi się, że to ja tu jestem królową. - odrzekłam wracając wzrokiem do tańczących.
- Ależ jak to? - udał zdziwioną minę. - Przecież w Arendelle już od dawna rządzi królowa Jack.
Nie wytrzymałam i zaśmiałam się.
- Faktycznie. - odwróciłam się do niego po czym wraz z Anną, Kristoff'em i innymi przetańczyliśmy całą noc.



- Elsa.