Nie teraz!

Witajcie,
Dziś przez prawie całą noc leżałam przytulona do kołdry i wpatrywałam się w spód baldachimu nad łóżkiem. Byłam całkiem rozdarta i nie wiedziałam co myśleć. Co chwilę wybuchałam płaczem, a po uspokojeniu się powracałam do obserwowania baldachimu. Czułam się jakbym oszalała. Nagle coś przyszło mi do głowy.
- Hej, Jack. - szturchnęłam męża.
Obudził się natychmiast.
- Coś się dzieje? - zapytał. - Źle się czujesz?
- Nie, tylko chciałam Ci coś powiedzieć. Anka poradziła mi to zrobić. - odrzekłam patrząc na niego niewyraźnie.
- Słucham.
- Jestem w ciąży. - uśmiechnęłam się niemrawo, a on odwzajemnił uśmiech i pogłaskał mnie po policzku.
- Wiem, Śnieżynko, sam Ci o tym powiedziałem.
Zmarszczyłam brwi. Faktycznie, większość zdarzeń z wczoraj wyleciało mi z głowy. Może to przez to, że zemdlałam? A może po prostu za bardzo się przejmuję?
- Powinnaś się przespać. - pocałował mnie i wrócił do snu.
Mimo jego słów, przez resztę nocy płakałam w poduszkę. Rano czułam się po prostu okropnie. Zasypiałam na stojąco, a w głowie miałam jedynie myśl "Jestem w ciąży! Co teraz?" Włożyłam szlafrok i zeszłam na dół prawie spadając ze schodów. Nie wiedząc zupełnie gdzie zmierzam, stanęłam pośrodku jadalni.
- Wasza Wysokość? - podeszła do mnie jedna z służących. - Czy coś się stało?
Pokręciłam głową. Kobieta przyglądała mi się chwilę ze zdziwieniem, po czym odeszła. Usiadłam przy stole i nagle poczułam wielką wściekłość. "Nie mogę teraz być w ciąży! Nie! Nie!" Cały stół zamarzł.
- Elsa? - podbiegła do mnie Anna, już ubrana i uśmiechnięta. - Co się... czy ty dobrze się czujesz?
Zacisnęłam powieki i pokręciłam głową. Natychmiast przytuliła mnie.
- Co jest?
- Nie chcę być teraz w ciąży. Jeszcze nie. Nie jestem gotowa. - poczułam napływające do oczu łzy. - Na pewno kiedyś tak, może nawet za niedługo, ale... ale jeszcze nie teraz.
- Wiesz... - Anna odezwała się po chwili. - Tak naprawdę to nic pewnego. Powinnaś iść do lekarza.
Kiwnęłam głową i wyszłam z jadalni, ale wcale nie skierowałam się do lekarza. Nie miałam do tego nastroju, a poza tym byłam wykończona. Gdy weszłam do sypialni, Jack powitał mnie pocałunkiem.
- Jak się czujesz? - zapytał.
- Ja... ja... - zaczęłam, ale nagle poczułam się okropnie słabo, a nogi zrobiły mi się jak z waty. - Jestem w ciąży...
Obudziłam się jakiś czas później w swoim łóżku, przebrana w bawełnianą, milutką koszulę nocną. Zaszyłam się pod kołdrą i pragnęłam nie wychodzić spod niej przez następne dziewięć miesięcy.




- Elsa.